{[['
']]}
']]}
ขุนศึกตระกูลหยาง (Saving General Yang) : ค.ศ. 980 กองทัพต้าซ่งโจมตีโยวโจว ทว่ากลับต้องพ่ายแพ้แก่แม่ทัพเยลี่ซิวเกอ ทำให้ซ่งไท่จงทรงล่าถอยกลับเมืองหลวง นับแต่นั้นเป็นต้นมา ทหารเหลียวก็รุกรานชายแดนต้าซ่งเรื่อยมายังความเดือด ร้อนสู่พสกนิกรต้าซ่ง เป็นอันมาก แผ่นดินต้าซ่งไม่มีความสงบสุข ซ่งไท่จงทรงกลัดกลุ้มยิ่งนักจึงทรงมีพระบัญชาให้หยาง เย่แม่ทัพเหล็กซึ่ง ห้าวหาญไปอารักขาด่านเยี่ยนเหมินกวาน หยางเย่พาลูกชายทั้งเจ็ดคนไปอารักขาด่านเยี่ยนเหมินก วาน ต่อกรกองทัพเหลียวจนสุดกำลัง ลูกชายทั้งเจ็ดคนของสกุลหยางล้วนแล้วป็นคนหนุ่มที่มี ความเก่งกล้าสามารถ ทั้งทางด้านบุ๋นและบู๊ คุณลักษณะหลากหลาย ซื่อสัตย์จงรักภักดี รักใคร่ประชา รับผิดชอบครอบครัว สามัคคีเป็นหนึ่งเดียวปกป้องชาติบ้านเมืองจนกลายเป็น เสาหลักของต้าซ่ง ได้รับความเลื่อมใสศรัทธาเป็นอย่างยิ่ง ต้าเหลียวยกทัพโจมตีต้าซ่งโดยไม่เห็นขุนศึกตระกูลหยา งอยู่ในสายตาแม้แต่น้อย หยางเย่นำลูกชายทั้งเจ็ดพร้อมด้วยทหารไม่กี่พันเผชิญ หน้ากับกองทัพเหลียวที่ แข็งแกร่ง ทั้งที่มีกำลังทหารน้อยกว่าหลายเท่า แต่ด้วยประสบการณ์ของหยางเย่ กอปรกับกลยุทธแยบยล ในที่สุดก็สามารถกำชัยชนะไว้ได้ ทำให้กองทัพเหลียวพ่ายแพ้ย่อยยับแตกพ่ายไม่เป็นขบวน ขุนศึกตระกูลหยางไม่เพียงได้รับชัยชนะ ทั้งยังสามารถจับกุมตัวแม่ทัพใหญ่ของต้าเหลียวเป็นเช ลยได้อีกด้วย การศึกที่เยี่ยนเหมินกวาน ทำให้ชื่อเสียงของตระกูลหยางเลื่องลือไปทั่วทั้งแผ่น ดิน ทุกครั้งที่ทหารเหลียวเห็นธงรบสกุลหยางก็จะอกสั่นขวั ญหาย ไม่กล้าต่อกรกับทหารต้าซ่ง ทุกคนพากันขนานนามหยางเย่ว่าสกุลหยางไร้เทียมทาน ชื่อเสียงระบือนาม ขุนศึกตระกูลหยางสร้างคุณงามความดีต่อชาติบ้านเมืองจ นกลายเป็นวีรบุรุษของ ชาวประชา แต่สุขทุกข์ก็เป็นไปตามคำโบราณที่ว่า “ทุกข์มีสุขคงอยู่ สุขมีทุกข์ซ่อนอยู่” ด้วยความที่ชื่อเสียงขุนศึกตระกูลหยางระบือนามทั่วทั ้งแผ่นดินจึงเป็นที่ อิจฉาของบรรดาขุนนางในราชสำนัก ทั้งที่บรรดาขุนนางในราชสำนักต่างพากันถวายฏีกาเล่นง านสกุลหยาง กระนั้นซ่งไท่จงก็ทรงไม่นำพาต่อถ้อยคำที่ใส่ร้ายป้าย สีสกุลหยาง พระองค์ไม่เพียงทรงไม่ทอดพระเนตรฏีกา ทั้งยังทรงมีพระบัญชาให้ราชเลขานำฏีกาเหล่านั้นมอบให ้หยางเย่เพื่อแสดงถึง ความไว้วางพระทัยของพระองค์ที่มีต่อหยางเย่ ยังความปลาบปลื้มใจสู่หยางเย่ยิ่งนัก หยางเย่พร้อม
