{[['']]}
เพิ่งได้ดูเรื่องนี้เมื่อสัปดาห์ก่อน หลังจากที่ละเลยมานาน เพราะเห็นดาราตลกอย่างอดัม แซนด์เลอร์เล่น เลยคิดว่ามันจะดีแค่ไหนกันเชียว คงเป็นดราม่าที่น่าเบื่อแน่ๆ เมื่อดูจากหน้าปกแล้ว แต่อยู่ดีๆ ก็เข้าสู่อารมณ์หดหู่ไม่รู้จะทำไร เลยหยิบเรื่องนี้มาดู โดยไร้ความคาดหวังใดๆ ทั้งสิ้น แต่เมื่อยิ่งดูมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งชอบมากขึ้นเท่านั้น เป็นหนังที่ดีสำหรับผมอีกเรื่องนึง ลองอ่านเรื่องย่อกันครับ ชายคนหนึ่ง (อดัม แซนด์เลอร์) สูญเสียคนในครอบครัวทั้งหมดของเขาไปจากเหตุการณ์วินา ศกรรมในวันที่ 11 กันยายน ณ อาคารเวิลด์เทรด เซ็นเตอร์ มหานครนิวยอร์ค โชคชะตาทำให้เขาได้พบกับเพื่อนเก่าสมัยเรียน (ดอน เชียเดิล) ที่ปัจจุบัน เพื่อนของเขาก็จมอยู่ในความเศร้าโศกเสียใจไม่ต่างกัน รอยยิ้ม เสียงหัวเราะและมิตรภาพเก่าๆหวนคืนกลับมาอีกครั้ง และมันก็อาจจะเป็นสิ่งเดียวที่จะช่วยลบความโศกเศร้าท ี่มีอยู่เต็มหัวใจของคนทั้งคู่ให้มลายจางหายไปได้ แค่เนื้อเรื่องย่อก็เศร้าและหดหู่แล้ว อดัม แซนด์เลอร์ เล่นเรื่องนี้ได้ดีมากครับ สมกับบทที่เป็นคนมีปัญหา ดาราทั้งสองเล่นเข้าขากันได้ดีครับ ผมดูแล้วรู้สึกโดนใจมากๆ เพราะมันเหมือนความรู้สึกในปัจจุบัน ยิ่งดูยิ่งเข้าใจอารมณ์ของหนัง ตอนใกล้จบแทบร้องไห้ หนังแสดงอารมณ์ได้ดี ทำให้เราคล้อยตามไปด้วย ตอนดูครั้งแรกดูแบบไม่ได้ตั้งใจสักเท่าไหร่ แต่ก็รีบหยิบมาดูซ้ำทันที เมื่อมีเวลา คราวนี้ดูอย่างตั้งใจ มองเห็นปัญหาของทุกฝ่าย ดูแต่ละคนแก้ไขปัญหาอารมณ์ของตัวเอง ลึกซึ้งดีครับ ไม่รู้คนอื่นดูจะชอบมั้ย เพราะช่วงแรกๆ อาจเดินเรื่องช้านิดๆ ไม่รู้เพราะอารมณ์ของผม ทำให้ชอบหนังเรื่องนี้รึเปล่า ใครยังไม่ได้ดู ลองหามาดูกันได้ครับ เท่าที่เห็นหนังเรื่องนี้ถูกมองข้ามพอสมควร อยากให้ลองดูกันครับ บลูเรย์ก็มีซับไทยครับ แปนำเข้ามาแล้วด้วยครับ ตอนแรกว่าจะเขียนเป็นรีวิว แต่ได้ดูช้าไปหน่อย หนังออกมานานแล้ว เลยตัดสินใจไม่เขียน ไว้หนังใหม่จริงๆ ออก ค่อยเขียน เลยมาเขียนแบบนี้แทนครับ ใครได้ดูแล้วก็มาแสดงความเห็นกันได้ครับ